Научниците објавија застрашувачки вести за астероидот „уништувач на градови“ кој би требало да помине опасно блиску до Земјата и Месечината во 2032 година. Врз основа на набљудувањата од Земјата, вселенските агенции првично процениле дека 2024 YR4 имал дијаметар од околу 40 метри, пишува Daily Mail.
Сепак, новите мерења покажуваат дека вселенската карпа е со дијаметар од 60 метри – отприлика висина на зграда од 15 ката. Ако астероид со оваа големина би удрил во Земјата, би предизвикал експлозија 500 пати посилна од атомската бомба фрлена на Хирошима.
Откако беше откриен во декември минатата година, веројатноста за судир брзо се искачи на алармантно високи 3,1 отсто – најголема веројатност досега забележана за голем астероид. Додека НАСА за среќа отфрли секаква можност 2024 YR4 да удри во Земјата, набљудувањата на JWST покажуваат дека Месечината сè уште е на линијата за отпуштање. Истражувачите велат дека има два отсто шанси оваа вселенска карпа со големина на зграда да се судри со Месечината.
Во февруари, светските вселенски агенции предупредија дека има сериозни шанси 2024 YR4 да удри во Земјата на 22 декември 2032 година. Иако повеќето експерти очекуваа веројатноста за удар да се намали на нула додека научниците ги рафинираа своите предвидувања, ситуацијата се сметаше за доволно сериозна што беа потребни подобри набљудувања.
Во овој период на неизвесност, НАСА донесе итна одлука да му даде пристап на меѓународниот тим астрономи до JWST. Нивната задача беше прецизно да ја измерат големината на астероидот што се приближува за да утврдат колкава штета навистина може да предизвика 2024 YR4. Иако копнените телескопи ја предвидоа приближната големина на астероидот, ова беа само груби проценки врз основа на светлината што се рефлектира од површината.
Д-р. Енди Ривкин, астроном од Универзитетот Џон Хопкинс и главен истражувач на програмата за дискреционо време вели дека сега подобро го разбираат астероидот.
„Откривме дека термичките својства на 2024 YR4, со други зборови колку брзо се загрева и лади, и колку е жешко на моменталното растојание од Сонцето, не се како она што го гледаме кај поголемите астероиди“, рече тој.
„Сметаме дека ова е веројатно комбинација од неговата многу брза ротација и недостатокот на ситнозрнест песок на површината. Ќе ни требаат повеќе податоци за да бидеме сигурни, но се чини дека е во согласност со површина доминирана од карпи кои се можеби со големина на тупаница или поголеми“, додаде тој. Иако шансите 2024 YR4 да удри во Земјата остануваат мали по овие нови набљудувања, учењето како да се забележат потенцијално опасни објекти може да биде од клучно значење за опстанокот на човештвото во иднина.
„Очекуваме да најдеме повеќе можни удари во наредните години, бидејќи почувствителните програми за пребарување на астероиди ќе станат оперативни. Набљудувањата со помош на најмоќните телескопи што ги имаме во моментов се од непроценлива вредност. Исто така, ако 2024 YR4 навистина удри во Месечината во 2032 година, знаејќи ја точната големина и составот на астероидот, би можело да биде огромен благодет на Земјата, но не би влијаело на светот. Првиот пат кога научниците можеа да гледаат познат астероид како создава лунарен кратер во реално време.
Во моментов, НАСА нема да може да го уништи астероид ако тој се насочи кон Земјата, но може да го ублажи ударот и да преземе мерки што ќе ги заштитат животите и имотот. Ова би вклучило евакуација на зоната на удар и преместување на клучната инфраструктура. Познавањето на орбиталната патека, големината, обликот, масата, составот и ротационата динамика на планетата ќе им помогне на експертите да ја одредат сериозноста на потенцијалниот удар.
Сепак, клучот за ублажување на штетата е да се најде каква било потенцијална закана што е можно поскоро. НАСА и Европската вселенска агенција го завршија тестот во кој урнаа вселенско летало со големина на фрижидер во астероидот Диморфос. Тестот е да се види дали малите сателити се способни да спречат астероид да се судри со Земјата. Тестот за пренасочување на двојниот астероид (DART) го користеше она што е познато како техника на кинетичко влијание – удирајќи во астероид за да ја помести неговата орбита. Ударот може да ја промени брзината на заканувачкиот астероид за мал дел од неговата вкупна брзина, но ако се случи долго пред предвидениот удар, ова мало поместување со текот на времето ќе се додаде на големо поместување на патеката на астероидот подалеку од Земјата. Ова беше првата мисија за демонстрација на техника на отклонување на астероидот за планетарна одбрана. Мисијата Хера се очекува да ги потврди резултатите од тестот во декември 2026 година.