Света великомаченичка Марина – Огнена Марија била христијанска римска светица од III век. Се слави во православната, католичката и англиканската црква.
Денот на нејзиното одбележување според Грегоријанскиот календар е 30 јули. Бидејќи се слави во средината на летото, според традицијата се вбројува меѓу огнените светци, заедно со свети Илија, блажена Марија и други за кои се верувало дека палат оган и убиваат со громови.
Верувањето вели дека во овие денови не смее да се работи во куќа или на поле, за да не се навлече нивниот гнев во жетвата.
Марина е родена во Антиохија, во семејството на многубожечкиот свештеник Једесија. Слушнала за животот на Исус од својата дадилка, па уште како мало девојче се заколнала дека ќе му го завети својот живот и нема да се мажи.
Нејзината одлука го налути Једесија, која потоа ја однел својата ќерка кај локалниот гувернер Олимври за да се покае. Марина ја одбива наредбата на Олимвриј да им принесе жртва на идолите и да се одрече од Христа. Таа ја одбила и неговата понуда да му биде сопруга.
Таа била подложена на разни маки, но останала жива некое време. Избегнала давење во вода, а раните мистериозно и зараснале додека лежела во занданата. Олимврие конечно нареди да и ја отсечат главата со меч. Тоа се случило околу 270 година, кога светителката имала само шеснаесет години.
Нејзиното страдање превратило околу 15.000 луѓе во христијанство. Нејзината рака денес се чува во манастирот Ватопедо во Светогорје. Дел од нејзините мошти се чуваат во Албанија, во селото Ланга, над Охридското Езеро, во манастирот Света Марина. Нејзе ѝ биле посветени манастирот Клисина и многу други цркви (Црквата Света великомаченичка Марина во Скорица, црквата Св. Марина во Марина…).
