Смртта на папата Франциск, објавена утрово, поттикна шпекулации за неговиот наследник, кој ќе биде познат кога од оџакот на Сикстинската капела ќе се издигне бел чад по сложениот и таинствен процес на селекција.
Со оглед на природата на кардиналните назначувања кои папата Франциск ги направи за време на неговото владеење, се очекува новиот папа да биде по потекло и надвор од Европа, а тој да биде уште еден прогресивец, кој се спротивставува на конзервативното крило на Римокатоличката црква, пишува „Ројтерс“.
Потенцијални кандидати за нов папа се архиепископот Марсеј Жан-Марк Авелин (66) од Франција, кардинал Петер Ердо (72) од Унгарија, кардинал Марио Греч (68) од Малта, кардинал Пјетро Паролин (70) од Италија, кардинал Луис Антонио Гоким Тагле (67) од Џозеф Њу Карин Тагле (67) од Филипините, кардиналот Џозеф Тобин од Њуарк, САД, кардиналот Питер Кодво Турксон (76) по потекло од Гана, надбискупот на Болоња Матео Марија Зупа (69)…
Изборниот процес ќе се одржи откако ќе биде погребан папата Франциск, а новиот поглавар со тајно гласање ќе го изберат членовите на конклавата, во која по смртта или оставката на папата ќе можат да влезат кардинали помлади од 80 години. Меѓу нив ќе бидат и двајцата хрватски кардинали, Јосип Божаниќ и Винко Пуљиќ. Се очекува меѓу нив да биде и кардиналот Ладислав Немет, надбискупот белградски.
Сè додека не се избере нов папа, Колеџот на кардинали управува со Римокатоличката црква.
Комплексното гласање ќе открие дали сегашните кардинали, од кои повеќето беа назначени од папата Франциск, веруваат дека неговото прифаќање на либералните општествени вредности и неговата прогресивна реформска агенда отишле предалеку или дека е потребен период на повлекување.
Кардиналите ќе го одредат датумот за почеток на конклавата откако ќе почнат да пристигнуваат во Рим во наредните денови.
По погребните обреди на папата и откако сè ќе се подготви за конклавата на општите и специјалните заседанија на кардиналите, кардиналите се собираат на одреден ден, но не пред 14-ти ниту по 20-тиот ден по смртта на папата, во базиликата „Свети Петар“ на миса. Истиот ден попладне се собираат во капелата Свети Павле во Апостолската палата, а во свечена поворка одат во Сикстинската капела, каде што изборот се одржува во строга тајност.
Кардиналите гласаат за својот претпочитан кандидат додека не се утврди победникот, процес кој може да потрае неколку дена или дури месеци.
Папата Франциск одржа десет конзистории, и со секој од нив ги зголеми шансите неговиот наследник да биде уште еден неевропеец, зајакнувајќи ја Црквата на места каде што е или мало малцинство или каде што расте побрзо отколку на западниот запад кој во голема мера стагнира.
Повеќето кардинали биле Италијанци со векови, освен во периодот кога седиштето на папството било во Авињон – помеѓу 1309 и 1377 година, кога многумина биле Французи.
Иако Европа сè уште има најголем удел на кардинали со право на глас – околу три проценти – тоа е пад од 52 проценти во 2013 година, кога папата Франциск стана првиот латиноамерикански поглавар на Католичката црква. Втората по големина група избирачи доаѓа од Азија и Океанија, со околу 20 проценти.
