Осаменоста, особено изразена за време на празниците, е прогласена за глобален здравствен проблем

Светската здравствена организација (СЗО) ја прогласи осаменоста за итна глобална здравствена закана, а американскиот генерален хирург рече дека нејзините ефекти врз смртноста се еднакви на пушење 15 цигари на ден.

СЗО формираше меѓународна комисија, предводена од американскиот генерален хирург д-р Вивек Мурти и претставникот за млади на Африканската унија, Чидо Мпемба, од 11 адвокати и владини министри, вклучувајќи го Ралф Регенвану, министерот за адаптација на климатските промени на Вануату и Ајуко Като, министер задолжен за мерки на осаменоста и изолацијата во Јапонија.

Формирањето на комисијата доаѓа откако пандемијата Ковид-19 ги ​​прекина економските и социјалните активности, го зголеми нивото на осаменост, но и во услови на нова свест за важноста на проблемот. Комисијата ќе работи три години.

„Осаменоста ги надминува границите и станува глобална јавно здравствена грижа која влијае на секој аспект на здравјето, благосостојбата и развојот. Социјалната изолација не познава возраст или граници“, рече Мпемба.

Здравствените ризици се исто толку лоши како пушењето до 15 цигари дневно, па дури и поголеми од оние поврзани со дебелината и физичката неактивност, вели Марти.

Иако осаменоста често се гледа како проблем во развиените земји, Марти вели дека стапките на секој четврти постар човек што доживува социјална изолација се слични во сите региони во светот.

Кај постарите лица, осаменоста е поврзана со 50 проценти зголемен ризик од развој на деменција и 30 проценти зголемен ризик од инциденти на коронарна артериска болест или мозочен удар.

Но, тоа им го расипува и животот на младите. Помеѓу пет и 15 проценти од адолесцентите се осамени, според бројките кои веројатно се потценети. Во Африка, 12,7 отсто од адолесцентите доживуваат осаменост, наспроти 5,3 отсто во Европа.

Младите луѓе кои се осамени на училиште имаат поголема веројатност да го напуштат факултетот. Ова може да доведе и до полоши економски резултати. Чувството на исклучено и неподдржано на работа може да доведе до помало задоволство од работата и пониски перформанси.

Мпемба рече дека низ Африка, каде што мнозинството од населението е младо, предизвиците околу мирот, безбедноста и климатската криза, како и високите нивоа на невработеност придонесуваат за социјална изолација, пренесува Klix.ba.

„Веруваме дека е важно да се редефинира наративот околу осаменоста, особено за ранливите популации исклучени од дигиталниот јаз“, рече тој.

Марти додаде дека овие проблеми не влијаат на една земја и дека осаменоста е недоволно ценета закана за јавното здравје.