Нова студија го има одговорот: Копнеењето за нешто слатко веднаш по ручекот е чувство познато на многумина, ама повеќе не мистерија

На повеќето од нас им е познато чувството полност по обилен оброк, но сепак копнеат по нешто слатко. Зошто е тоа така го разјасни меѓународниот тим за истражување, предводен од Институтот Макс Планк за метаболички истражувања во Келн, Германија.

Според нивните откритија, истите нервни клетки во нашиот мозок што ни даваат чувство на ситост после оброкот, исто така, предизвикуваат желба за слатки.

Во студијата, научниците предводени од Хенинг Фенселау, ја испитале реакцијата на глувци на шеќер, откривајќи дека глувците јаделе слатко дури и кога биле целосно сити.

Скенирањето на мозокот покажа дека одредена група на нервни клетки е одговорна, пишува тимот во списанието „Наука“. Овие таканаречени POMC неврони стануваат активни веднаш штом телото ја апсорбира храната.

Кога глувците читаат и јадат слатки, овие нервни клетки не само што ослободуваат супстанции што сигнализираат за ситост, туку и опијат што природно се произведува во телото – бета -ендорфин.

Според студијата, ова предизвикува чувство на награда што ги прави животните да јадат уште повеќе шеќер. Механизмот беше лансиран во експерименти кога животните само го перцепираа шеќерот, но тие не го јадеа.

Скенирањето на мозокот покажа дека истиот регион на мозокот кај луѓето реагира на шеќер. Како и кај глувците, многу опијатски рецептори се наоѓаат во близина на невроните одговорни за чувството на ситост.

„Од еволутивна гледна точка, ова има смисла: шеќерот е редок во природата, но дава брза енергија“, вели водачот на студијата Фенселау. Мозокот е програмиран да го стимулира внесот на шеќер кога ќе стане достапен, рече тој.

Резултатите може да бидат значајни за лекување гојазност. Иако веќе постојат лекови кои ги блокираат опијатните рецептори во мозокот, губењето на тежината достигнато со нив е помало отколку со инјекциите за борба против апетитот.

Фенселау вели дека комбинацијата на различни терапии може да биде корисна, но предупредува: „Сè уште треба да го истражиме ова понатаму.