Фридрих Мерц стана најстариот германски канцелар во поновата историја: Кој е политичарот со два животи?

1563
EPA-EFE/HANNIBAL HANSCHKE

Неполн час по затворањето на гласачките места и објавувањето на првите резултати, тој прогласи победа и најави дека во следните четири години ќе ја води владата која има многу нерешени прашања.

Мерц е роден на крајот на 1955 година во Западна Германија и на 70-годишна возраст ќе стане најстариот германски канцелар во поновата историја, по Конрад Аденауер, кој во 1949 година, како прв канцелар на новата Сојузна Република Германија, ја презеде оваа функција на 73-годишна возраст, пишува Дојче веле.

Роден во католичко и конзервативно семејство, тој се приклучил на Христијанско-демократската унија (ЦДУ) во 1972 година како средношколец. Студирал право, кратко работел како судија, потоа работел како адвокат и корпоративен адвокат и стекнал широки деловни контакти.

Добар оратор, младиот Фридрих Мерц, беше надежта на конзервативното крило на Христијанско-демократската унија, а по повлекувањето од политиката се врати во парламентот во 2021 година по 12 години пауза.

Високиот политичар на ЦДУ веднаш паѓа во очи кога влегува во просторија или излегува на сцена, пишува ДВ и додава дека во директниот контакт делува достапно, па дури и духовито, но кога, како што често, се зафаќа со соговорниците, тоа не остава секогаш поволен впечаток. Мерц, во суштина, имаше два политички животи – еден пред источногерманската политичарка Ангела Меркел и еден по неа.

Кога Меркел ја презеде власта во демохристијанската пратеничка група во 2002 година, а потоа стана канцелар во 2005 година, многу поконзервативниот Мерц се повлече и со години остана настрана од политиката.

Во 2001 година тој се претстави во разговорите како кандидат за канцелар на изборите во 2002 година, но демохристијаните тогаш се одлучија за баварскиот политичар Едмунд Штојбер, кој му се спротивстави на социјалдемократскиот канцелар Герхард Шредер и загуби.

Мерц постепено се оддалечи од политичката сцена и повторно работеше како адвокат, а од 2009 година повторно не се кандидираше за Бундестагот. Неговото излегување од политиката беше отскочна штица во светот на бизнисот – од 2005 до 2021 година, Мерц работеше во меѓународна адвокатска фирма и зазеде водечки позиции во надзорните и управните одбори, а од 2016 до 2020 година беше претседател на Надзорниот одбор на германската филијала на најголемата компанија за управување со средства во светот – Blackrock.

Откако Меркел го објави своето повлекување од политиката во 2021 година, Мерц се врати и постепено напредуваше. Само во третиот обид демохристијаните го избраа за претседател на партијата во 2022 година, а дотогаш тој изгради репутација на економски либерален претставник на конзервативното крило на ЦДУ.

Мерц уште во 90-тите години во Бундестагот зборуваше против либерализацијата на законите за абортус и против предимплантациската дијагностика, пишува ДВ, додавајќи дека кога парламентот во 1997 година одлучил силувањето во брак да биде законски третирано како и секое друго силување, Мерц гласал против таа мерка.

Како член на ЦДУ, тој секогаш беше за користење на нуклеарна енергија, се залагаше за полиберална економска политика и намалување на бирократијата, а дури пред 25 години ја критикуваше миграциската политика на Германија, зборувајќи за „проблеми со странците“ и инсистирајќи на концептот „водечка култура“.

Повторно покренува дел од тие теми – во изменетите политички и општествени околности, па на почетокот на 2023 година зборуваше за неинтеграција на странците во Германија.

Во емисија на Втората програма на германската телевизија (ЗДФ), Маркус Ланц рече дека во Германија немаат што да бараат и дека долго време ги толерираат, дека не се вратени или депортирани.

„И тогаш сме изненадени што се случуваат такви ексцеси“, рече тој. Од крајот на летото 2024 година, Мерц последователно ги коригираше своите изјави неколку пати, но на политичката сцена во Берлин, сепак, успеа да го консолидира новиот курс на Бундестагот. Слично како и пред 20 години, тој сега повторно размислува за враќање на нуклеарната енергија и се залага за порестриктивна миграциска политика, тој тврди дека ерата на канцеларот Олаф Шолц и „коалицискиот семафор“ веќе припаѓа на минатото и дека „не успеа не само поради либералите, туку и поради недостатокот на заедничка основа за работата на владејачката коалиција од самиот почеток“.

Откако коалицијата ЦДУ/ЦСУ освои најмногу гласови на изборите – 28,8, Мерц рече дека е важно што поскоро да се формира новата германска влада.

ИЗДВОЕНИ