Бурни 100 дена! СиЕнЕн: Дали Трамп си замислува дека е владетел на светот?

Американскиот претседател Доналд Трамп мисли дека владее со светот. Неговата амбиција е безгранична. Но, исто така, мириса на опасна ароганција и поставува сериозно прашање: Каде ќе заврши планетата под водство на овој хаотичен и одмаздољубив претседател? Трамп го откри својот план за глобална доминација во ново интервју за „Атлантик“. Тој рече дека се ослободил од „расипаните момци“ и истрагите што го ограничиле неговиот прв мандат.

„Ја водам земјата и светот по втор пат“, додаде тој. Тој се обидува да изврши масовна, истовремена трансформација на животот во Соединетите Американски Држави и во глобалните политички и економски системи предводени од Америка, кои го зацврстија приматот на Вашингтон уште од Втората светска војна, се наведува во анализата на Си-Ен-Ен.

Тој е несомнено најсеприсутната фигура во светот, 100 бурни дена откако повторно се врати во Овалната соба. Никој не знае што ќе прават следно – ниту сојузниците на САД, ниту непријателите. Од Москва до Њу Делхи и од Газа до Рим, Трамп е вмешан во секој геополитички колач. Многу странци може да чувствуваат гадење кон Трамп. Но, не можат да го игнорираат. Реалноста на глобалната улога на Америка значи дека лицето што ја држи највисоката позиција има огромен авторитет, рече Мајда Руге, виш политички соработник во програмата на Соединетите Американски Држави во Европскиот совет за надворешни односи.

„Земете ја Украина, која е на границите на Европската Унија – тоа е практично европско прашање, но фактот е дека без американско разузнавање, воена поддршка и американско нуклеарно одвраќање, Европејците не се во можност да продолжат да ја поддржуваат Украина до степен до кој е потребно Украина всушност да постигне напредок на бојното поле“, рече Руге.

Поддржувачите на Трамп тврдат дека традиционалните американски пристапи кон надворешната политика не донеле ништо друго освен понижување. Тие се сеќаваат на двете изгубени војни во Авганистан и Ирак и мислат дека Европа изградила пренадуени социјални држави под дарежливиот воен чадор на Америка. Бомбастичната изјава на Трамп ги одвраќа многу луѓе. Но, тој често поставува релевантни прашања. На пример – дали две децении американска економска ангажираност со Кина не ѝ донесоа ништо повеќе од тоа да се соочи со суперсила од 21 век, а истовремено да го уништиме американското производство? И 80 години по поразот на нацизмот и три и пол децении по падот на Советскиот Сојуз, не треба ли Европејците сега да бидат загрижени за сопствената одбрана?

Проблемот е што пристапот на Трамп кон решавање на овие прашања ризикува да ја поткопа безбедноста и стабилноста на светот за кој тврди дека го води. Знаците за приоритетите на надворешната политика на Трамп не изгледаат ветувачки во моментов, особено откако тој започна трговски војни што ги потресоа глобалните пазари и од кои нема лесен излез. Но, можеби неговиот неортодоксен пристап може да најде начин да се стави крај на војната во Украина што еден потрадиционален американски претседател би можел да го пропушти. Тој мора да му должи нешто за честото клекнување пред рускиот претседател Владимир Путин. Откако го уништи последниот ирански нуклеарен договор во својот прв мандат, тој бара нов за да ја спречи застрашувачката перспектива за американски воени напади, се вели во анализата на британскиот медиум.