Македонската православна црква и верниците на 19 декември го слават празникот на крштевката посветена на Свети Никола, најголемиот добротвор, заштитник на патниците и староседелците. Денот на Никола се смета за една од најголемите слави меѓу македонските верници.
Голем број обичаи се поврзани со утрешниот ден, но има и такви кои се практикуваат ноќта пред Свети Никола.
Стариот народен обичај вели дека домаќините денеска треба да почнат да се подготвуваат за гостите што ќе ги пречекаат во четврток. Постои непишано правило дека домаќините можат да подготвуваат само храна, додека другите домашни работи не смеат да се вршат ден пред и ден по прославата.
Исто така, строго правило налага дека тој ден мора да постите, бидејќи божиќниот пост е во тек, а во спротивно, доколку погрешите, можете да го навлечете гневот на светителите и самиот Бог.
Овој ден е денот на кој децата најмногу се радуваат, бидејќи ноќта пред Свети Никола на бел коњ ги посетува сите деца и им дава подароци, секое според заслугите. Подарокот е ставен во детските чевли, кои затоа вечерва се оставени на прозорецот.
Духот на помагање и дарување на сиромашните била смислата и животно определување на Свети Никола, затоа е традиција да се подаруваат јаткасти плодови, лешници, јаболка и слатки.
Се верува дека секое женско дете родено во пресрет на Денот на Никола ќе има многу среќен брак.
На 19 декември со свеќа и празнична торта, како и со Оче наш, се собираат членовите на семејството, Му се молат на Бога и го прославуваат овој светител како свој покровител. Неплодните жени се молат на свети Никола за плодност.
Свети Никола е и еснафска слава, тој е светец-заштитник на гемиџиите, сплаварите, рибарите и мелничарите. Токму затоа морнарите не испловуваат на овој ден, па затоа ова се нарекува и „водена слава“, а се верува дека не треба да се тргнува на никакво патување.
