Научниците го проучувале когнитивното однесување на астронаутите кои поминале шест месеци на Меѓународната вселенска станица и дошле до некои фасцинантни, но и загрижувачки откритија.
Како што е наведено во трудот објавен во списанието Frontiers, тимот предводен од истражувачот од Лабораторијата за однесување и перформанси на НАСА, Шеном Дев, открил дека когнитивните способности на астронаутите не биле значително нарушени по враќањето на Земјата, пишува Futurism.com.
Сепак, низа тестови покажаа дека нивните когнитивни способности се успорени за време на нивниот престој во вселената.
Брзината на обработка на информациите, визуелната работна меморија, одржувањето на вниманието и тенденцијата за преземање ризици се чини дека се најчувствителните когнитивни домени на промените во услови на ниска орбита на Земјата.
„Овие домени се особено подложни на промени кај високо квалификувани професионални астронаути“, велат истражувачите.
И покрај тоа, резултатите се донекаде смирувачки, какви било промени што ги претрпува човечкиот мозок во вселената, се чини дека тие не се трајни.
„Покажуваме дека нема докази за значително когнитивно оштетување или невродегенеративно опаѓање кај астронаутите кои поминале шест месеци на Меѓународната вселенска станица“, рече Дев и додава дека „животот и работата во вселената не се поврзани со широко распространето когнитивно оштетување што би укажало на значително оштетување на мозокот“.
Вкупно 25 професионални астронаути учествуваа во тестирањето осмислено да ја процени брзината и точноста на нивните когнитивни способности пред, за време и по шестмесечен престој на вселенската станица.
Истражувачите откриле дека брзината на обработка на информациите, работната меморија и вниманието биле забавени во вселената, иако резултатите останале точни како на Земјата.
„На пример, забавените перформанси во одржувањето на вниманието беа забележани само на почетокот на мисијата, а забавената брзина на обработка на информации не се врати на основните вредности до крајот на мисијата и враќањето на астронаутите на Земјата“, објасни Дев.
Тимот не го исклучи влијанието на стресот, кој на Земјата може да предизвика слично привремено забавување на когнитивните способности.
„Другите домени, како меморијата, се помалку чувствителни на стрес“, забележа Дев. „На пример, по особено напорен ден или лош сон, може да имате потешкотии да го задржите вниманието или да ви треба подолго време за да ги завршите задачите“.
Како заклучок, „најранливите области додека астронаутите остануваат на Меѓународната вселенска станица се истите оние кои се чувствителни на стрес фактори на Земјата“, додаде научникот.
Потребни се дополнителни истражувања
Потребни се повеќе истражувања за да се откријат причините за какви било промени бидејќи тие претставуваат здравствени ризици за астронаутите, како што се губење на густината на коските, мускулна атрофија и влошување на видот.
Иако тимот не најде докази за трајно когнитивно оштетување по шест месеци во вселената, идните мисии во длабоката вселена, кои би можеле да траат значително подолго, би можеле да доведат до различни резултати. Особено загрижувачки се ризиците како што се зголемената изложеност на вселенско зрачење и продолжената изолација и чувството на затвореност.