Порталот за гастрономија Атлас на вкусови (Taste Atlas) состави листа од 100-те најдобри зачини и билки во светот, а ова се најдобрите 10.
Пиментон де ла Вера или пиперка од долината Вера
Pimentón de la Vera е всушност чадена пиперка која се произведува исклучиво во долината Ла Вера, во провинцијата Касерес во Шпанија, од 16 век. Овој црвен зачин се добива со мелење на сувата пиперка во миризлив, зачинет, зачаден прав.
Стана популарен во 16 век кога шпанските конквистадори донеле пиперки од Мексико како подарок за кралот и кралицата. Наесен, по бербата, најфините пиперки се закачуваат на конци и се оставаат да се исушат. Потоа се пушат во дабово дрво две недели, што го засилува нивниот вкус и боја.
Меркен
Merquén или merkén е чилеански зачин добиен од долга, зашилена чили пиперка наречена aji, caciocavra или cacho de cabra. Пиперките се одгледуваат низ регионот Арауканија, се берат во февруари, кога ја менуваат бојата од зелена во црвена, а потоа се сушат на сонце додека не добијат виолетова боја.
Сувите пиперки се чадат закачени над оган. По второто сушење на сонце, овие пиперки се мелат. Прашокот се комбинира со чадени семки од коријандер и морска сол, а смесата за зачини треба да содржи најмалку 70 проценти прав и не повеќе од 20 проценти сол. Мешавината на зачини го истакнува богатиот и земјен вкус на пиперката, а акцентот е ставен на зачадениот вкус, додека пикантноста не доаѓа до израз.
Kalocsai Fűszerpaprika-őrlemény
Овој зачин од унгарска пиперка се произведува под строги мерки за квалитет со мелење различни сушени сорти пиперка. Пиперките мора да бидат рамномерно мелени, а аромата да биде зачинета, но умерена.
Гарам Масала
Гарам масала е интензивна и ароматична мешавина од мелен цимет, ким, кардамон, каранфилче и бибер. Потекнува од северна Индија каде што зимите се обично постудени отколку во остатокот од земјата, а зачините што се користат во гарам масала варираат од регион до регион.
Името на овој зачин буквално може да се преведе како „зачинети состојки“, а понекогаш се опишува како „ароматична смеса наменета за загревање на телото“.
Азафран де ла Манча Шафран од Ла Манча
Azafrán de la Mancha е всушност шафран кој се одгледува во Кастилја-Ла Манча, Шпанија. Зачинот се добива со сушење на растението Crocus Sativus, има цветен и малку горчлив вкус, а на садовите во кои се готви им дава светло златно жолта боја.
Шафранот е еден од најскапите зачини во светот, чија цена е дури и повисока од цената на златото поради макотрпниот процес на берба. За да го зачува својот суптилен вкус, шафранот одгледуван во Ла Манча никогаш не се продава во прав, туку само во форма на цели конци.
Базилико џеновезе (Мирислив босилек од Џенова)
Мирисниот босилек припаѓа на сортата Ocimum basilicum (сладок босилек), кој традиционално се одгледува во провинциите Џенова, Савона и Империја во Италија. Има интензивна арома на каранфилче и е надалеку позната како суштинска состојка во познатиот сос песто на џеновски начин или Pesto alla Genovese.
Иако е достапен и сушен, босилекот најчесто се користи свеж, се додава во различни јадења, особено кон крајот на готвењето, за да се зачува исклучителниот вкус, пишува порталот Атлас на вкусовите.
Szegedi Fűszerpaprika-őrlemény
Оваа зачинета пиперка потекнува од областа Сегедин во Унгарија, а се добива со мелење мешунки од пиперка. Бојата на оваа мелена пиперка е интензивна црвена, а мирисот е силен и зачинет, сличен на мирисот на печен зеленчук. Вкусот е сладок и само малку зачинет, поради количината на капсаицин во овој зачин, која никогаш не е поголема од 100 mg/kg.
Кај некои полути сорти на сегед пипер, количината на капсаицин е поголема, па затоа пиперката има многу полут вкус. Толку е популарен во Унгарија што дури има и свој музеј, а најчесто се користи како зачин во чорби, чорби или месо. За Унгарците ова не е само зачин, туку самото јадро на нивната кујна, што додава карактеристична нијанса на црвена боја на јадењата и ги прави препознатливи.
Ванила Синантла
Мексиканскиот регион Синантла е единственото место во светот каде расте дивата ванила. Ванилата припаѓа на семејството на орхидеи, а овие растенија растат во срцето на шумата, користејќи средни дрвја како цитрус и какао како потпора.
Откако ќе се соберат, мешунките од ванила традиционално се пакуваат во вреќи и се оставаат на сонце пет часа дневно 15 дена. Процесот резултира со деликатни, миризливи бобинки со примамлива боја на кафе. Во минатото, овошјето не се користело за готвење бидејќи му се нудело на царот на Ацтеките Монтезума како почит, а жените го комбинирале со масло од семе од мамеја за да им ја направат косата сјајна.
Пипер Саншо
Пиперката Саншо е јапонски зачин кој се карактеризира со ароматични зелени зрна и цветен, зачинет вкус со арома слична на лимонот. Тој е еден од седумте најпознати јапонски зачини и е тесно поврзан со сечуанската пиперка.
Грмушката се одгледува во Јапонија, но и во Кина и Северна Кореја. Традиционално, саншо се користи како зачини за риби и јадења на скара или се посипува на јагули на скара. Исклучително добро оди со други зачини, како сусам и ѓумбир.
Галангал
Галангал е корен налик на ѓумбир кој широко се користи во тајландската и индонезиската кујна како арома или зачин, кој се карактеризира со својата остра арома. Постојат два вида галангал: поголемиот галангал, кој има посветла боја и има посуптилна арома, се користи главно во тајландската кујна, и помалиот галангал, кој е по потекло од Кина.
