Авторката Михаела Гашпар преку „Преместување на соништата“ им дава глас на оние кои не зборуваат, на оние кои се срамат од своите модринки и рани, на оние кои стравуваат за својот живот и на оние кои се предадени од најблиските.
Габриела, Анастазија и Катарина. Три жени, три сопруги. Три животи и три лаги.
Габриела има добар и внимателен сопруг, но го напушта зашто не може да ги поднесе демоните од минатото. Анастазија е домаќинка чиј сопруг починал. Целиот живот му била слугинка на посесивниот и агресивен партнер. Катарина се обидува да ја најде радоста на животот за себе и за својот син, но не може зашто опстојува во страв и бегајќи од мажот кој ја злоставува.
Сите три жени имале соништа кои не се оствариле, секоја од нив е предадена од оној кој го љубела, оној кој требало да им биде потпора, секоја од нив најмногу страда токму меѓу ѕидовите на домот, а нивните сопрузи се штитени од сите – од роднините, од пријателите, од општеството…
